نگاه دقیق‌تر به احساسات مرتبط با برخی رفتارها – مانند برداشتن یک جعبه کیک در هنگام غمگینی یا لذت ناشی از غذا خوردن بی‌اهمیت روی مبل – می‌تواند ناراحت‌کننده باشد.
فرگوسن می گوید: «بیشتر مردم آماده رفتن به آنجا نیستند.
“افرادی که آماده رفتن به آنجا هستند هنوز آماده نیستند که ببینند “چه چیزی باعث شد در آن لحظه اینقدر احساس کنم که می خواستم انرژی خود را با غذا خوردن منحرف کنم؟” “
فرگوسن می گوید که به این سطوح مختلف هوشیاری می گویند.
“مگر اینکه ما شروع به درک بیشتر خود نکنیم و واقعاً به خودمان اجازه دهیم وارد آن فضاهای آسیب پذیرتر شویم، می توانیم تحول ایجاد کنیم.”
او می‌گوید این «سطح بالاتر آگاهی» تعداد افرادی است که سال‌ها، حتی دهه‌ها بدون پیروی از رژیم غذایی یویو، تناسب اندام را حفظ می‌کنند.
“[If] شما رابطه خود را با غذا درک می کنید، و سپس تمایلی به استفاده از آن به گونه ای ندارید که برای سلامتی شما مفید نباشد.
رعایت اعتدال با حفظ ثبات نیز در اولویت است.
فرگوسن می‌گوید: «حتی مرخصی، نگهداری، واقعاً مهم است.
محدودیت های خود را بشناسید
در حالی که اسمیت ممکن است با دو چالش بزرگ روبرو شده باشد – نوشتن یک دفتر خاطرات و کاهش پوند اضافی در مدت زمان نسبتاً کوتاه – به این معنی نیست که همه ما باید کاری مشابه انجام دهیم.
فرگوسن می گوید: “کسی مانند ویل – که در کاری که انجام داده بسیار موفق بوده است – یک جانور است، می تواند از عهده چنین کارهای بزرگی بربیاید.”
او می گوید: «برای برخی افراد، یک برنامه ورزشی می تواند کافی باشد.
“شما سعی می کنید هر روز آن را ۱۰۰٪ نگه دارید، این می تواند دشوار باشد، به خصوص اگر یک شغل تمام وقت دارید، اگر بچه دارید، در هر شرایط زندگی شما.”
نکته اصلی این است که از محدودیت های خود فراتر نروید و این مزیت به شخص بستگی دارد.
فرگوسن می‌گوید: «من همیشه افرادی را تشویق می‌کنم که بالای ۱۰ درصد از شغل خود هستند، اما بسیاری از اوقات از ۱۰ درصد بالاتر رفته‌ام و عواقب آن را نیز متحمل شده‌ام.