دانشمندان با انجام مطالعه جدیدی ادعا کرده‌اند که «ولاد به‌میخ‌کِشنده» که از او به‌عنوان «ولاد دراکولا» نیز یاد می‌شود، نه‌تنها رهبری خون‌آشام و بی‌رحم بوده، بلکه از بیماری نادری رنج می‌برده است که باعث می‌شده خون گریه کند!
دانشمندان پس از تجزیه‌و‌تحلیل شیمیایی سه نامه نوشته‌شده توسط ولاد سوم در طول سه دوره سلطنت جداگانه‌اش به‌عنوان وویوودای (رهبر نظامی) افلاخونیه (منطقه‌ای باستانی در رومانی) از سال 1448 پس از میلاد تا زمان مرگش در سال 1476 پس از میلاد، این موضوع را کشف کرده‌اند.
آن‌ها برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این جنگ‌سالار تشنه به خون، از تکنیکی به نام طیف‌سنجی جرمی استفاده کردند که شامل استفاده دقیق از پلیمری به نام اتیلن-وینیل استات روی حروف نامه‌ها و سپس حذف آن‌ها می‌شود. این پلیمر پروتئین‌ها و مولکول‌های کوچک‌تری به نام پپتیدها را حمل می‌کند که از زمان ارسال نامه‌ها در قرن‌ها قبل روی آن باقی مانده‌اند.
این فرایند باعث نمایان‌شدن بقایایی از نامه شد که حاوی 500 پپتید بود و 100 مورد از آن‌ها ظاهراً منشأ انسانی داشته‌اند. دانشمندان فرض کردند که این پپتیدها به ولاد مربوط می‌شوند، نه افراد دیگری که ممکن است نامه‌ها را دریافت کرده باشند. همچنین این پپتیدها به گروهی از اختلالات ژنتیکی به نام مژگان‌ها مربوط می‌شوند که بر اندامک‌های مویی سلول‌های موسوم به مژک تأثیر می‌گذارد. آن‌ها همچنین شواهدی پیدا کردند که نشان می‌داد ولاد احتمالاً عفونت مجرای تنفسی داشته است.
کشف شواهدی از اشک خونین در نامه‌های ولاد دراکولا
بااین‌حال، بزرگ‌ترین کشف دانشمندان به نامه‌ای مربوط می‌شود که سال 1475 پس از میلاد نوشته شده و حاوی سه پپتید موجود در پروتئین‌های شبکیه و اشک است. با توجه به ویژگی‌های این پپتیدها، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که او احتمالاً از وضعیت نادری به نام همولاکریا (Haemolacria) رنج می‌برده است که با وجود آن، در اشک انسان‌ها خون وجود دارد.
محققان هنوز مطمئن نیستند که دقیقاً چه چیزی باعث بروز این بیماری در ولاد دراکولا شده است، اما می‌تواند با آسیب چشم یا ملتحمه باکتریایی (عفونت غشای مخاطی چشم) مرتبط باشد.