در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹، انسان برای اولین‌بار روی ماه قدم گذاشت! این اولین پیاده‌روی روی ماه محسوب می‌شد.
نیل آرمسترانگ و باز آلدرین، فضانوردان آپولو-۱۱ از فرودگر ماه خارج شدند و در ساعت یازده شب آرمسترانگ آماده بود تا اولین‌بار پای انسان را در دنیایی دیگر قرار دهد.
با تماشای بیش از نیم میلیارد نفر از تلویزیون، او از نردبان پایین می‌آید و اعلام می‌کند:
«این یک قدم کوچک برای انسان و یک جهش بزرگ برای بشریت است.»
آلدرین نیز زود به او می‌پیوندد و توصیفی ساده اما قدرتمند از سطح ماه ارائه می‌کند: ویرانه‌ای باشکوه.
آنها به مدت دو ساعت و نیم سطح ماه را کاوش می‌کنند و فضاپیما را نیز بازرسی کردند تا هرگونه آسیب ناشی از فرود را بررسی کنند.
سپس دوربین‌ها را نصب، سنگ‌های ماه را جمع‌آوری و پرچم آمریکا را در خاک کاشتند. فضانوردان در اطراف ماه پیاده‌روی کردند تا تحرک لباس‌های فضایی خود را هم ارزیابی کنند.
پس از آن باز آلدرین و مایکل کالینز در داخل ماژول فرماندهی در مدار ماه درحالی‌که برای قدم‌زدن می‌رفتند، لباس‌های فضایی جدید خود را آزمایش می‌کردند و سنگ‌های ماه را جمع‌آوری می‌کردند. نمونه‌های جمع‌آوری‌شده از ماه در آزمایشگاه‌های زمینی مورد بررسی قرار گرفتند.
بدین ترتیب مردانی از زمین روی ماه قدم زدند و سالم به خانه بازگشتند تا چالشی دیگر از پیش روی انسان برداشته شود.