29 مارس 1974، مارینر 10 اولین کاوشگری شد که به سیاره عطارد رسید.
مارینر 10
مارینر 10 از سال 1974 تا 1975 سه‌بار از عطارد عبور کرد و سپس گاز کنترل نگرش تمام شد. این کاوشگر با 2700 عکس، عطارد را به‌عنوان دنیایی با دهانه‌های فراوان و جرمی بسیار بیشتر از آنچه تصور می‌شد نشان داد.
همچنین نشان داد که عطارد دارای یک هسته آهنی است که 75 درصد از کل سیاره را تشکیل می‌دهد.
مارینر 10 علاوه بر اینکه اولین کاوشگر به عطارد بود، چند اولین دیگر را نیز رقم زد. این اولین فضاپیما با قابلیت عکس‌برداری بود و همچنین اولین جرمی بود که از گرانش سیاره دیگر برای حرکت کمک گرفت.
این کاوشگر همانند دیگر مارینرها ساختار هشت وجهی داشت و دارای سلول‌های خورشیدی، یک باتری برای قدرت الکتریکی، موتورهای جت با گاز نیتروژن، رادیو و راکتی با سوخت هیدروژن برای اصلاح مسیر بود.
یافته‌های کاوشگر
مارینر 10 در طول پرواز خود در زهره، شواهدی از ابرهای درحال چرخش و میدان مغناطیسی بسیار ضعیف را کشف کرد. همچنین با استفاده از یک فیلتر نزدیک به فرابنفش، از ابرهای شورون زهره عکس گرفت و مطالعات جوی دیگری را انجام داد.
این فضاپیما سه‌بار از کنار عطارد عبور کرد و هر سه‌بار یک سمت عطارد در معرض نور خورشید بود، بنابراین فقط توانست 40 تا 45 درصد از سطح عطارد را نقشه‌برداری کند.
تصاویر سطحی کم و بیش شبیه ماه را نشان داد، اما کمک بزرگی به درک عطارد کرد، که سطح آن از طریق رصد تلسکوپی با موفقیت انجام نشده بود.
مناطق نقشه‌برداری‌شده شامل اکثر یا همه چهارگوش‌های شکسپیر، بتهوون، کویپر، میکل آنژ، تولستوی و دیسکاوری، نیمی از چهارگوش باخ و ویکتوریا و بخش‌های کوچکی از نرودا و لیگوریا بودند.
مارینر 10 همچنین کشف کرد که عطارد دارای اتمسفر ضعیفی است که عمدتاً از هلیوم تشکیل شده است. همچنین یک میدان مغناطیسی و یک هسته بزرگ غنی از آهن دارد.
خوانش‌های رادیومتر آن نشان می‌دهد که عطارد دمای شبانه 183- درجه سانتی‌گراد و حداکثر دمای روز 187 درجه سانتی‌گراد دارد.
این کاوشگر سرانجام در 24 مارس 1975 غیرفعال شد، اما همچنان در مدار می‌چرخد.